Yalnızım,
gecenin zembereğinde,
ışıklar söndü çoktan şehrin,
vazgeçilmez duygularla
yürümek gelir karanlıklara.
Sonra,
bir sıgara,
nefesimde buğulanan bir türkü
sonra,
hesap vermeksizin,
çekip gitmek gelir,
gecenin karanlıklarından
bir daha dönmemek üzere...
(Mehmet Ozan, )
