"Çocuklar, ´Büyük bir çocuk olunca ben, şunları, şunları, şunları yapacağım...´ derler.
Sonra büyük çocuk olduklarında, ´Büyüyüp, adam olduğumda...´ diyerek başlarlar ilerde yapacaklarını sıralamaya...
Büyüyüp, adam olduklarında, bu kez ´Hele bir evleneyim...´ derler ve yaşamlarında yapmak istediklerini bu girişten sonra saymaya başlarlar.
Daha sonraki yıllarda ise tümcenin başlangıcı, ´Emekli olayım, onda sonra...´ya dönüşür.
Emekli olduklarında arkalarına dönüp, adım adım yürüyerek geçtikleri yollara baktıklarında ise, bu kez soğuk bir rüzgarın her şeyi silip süpürdüğünü görürler.
İşte ancak o zaman bir gerçeğin ayırtına varırlar: Yaşam, yaşanmakta olan her anın dokusundadır. Ve ona ilerdeki bir noktadan geri dönüp bakıldığında ise, her şey için artık çok geçtir..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder