Bir ben yaşarım ölen şehirlerin yalnızlığında,
Ne puşt zulasında saklıdır ihanetleri,
Ne yalancı sonbaharlar,
Ne de maskelenmiş yalanlar,
Bir ses isterim kendi sesim gibi olmalı
Bir koku isterim kendim gibi kokmalı,
Bir insan isterim kendim gibi olan
Tek başına gezerim parkları,sokakları
Metroya yalnız biner,
Otobüsler beni bekler duraklarda,
Akşamları, meyhanede kendimledir sohbetlerim
Bir ben yaşarım ölen şehirlerde,
Ölen vicdanları gördükçe.
Kendi başıma yalnızlığımı.
ozanca
