Çaresiz,umarsız,umutsuzduk, ve bilmiyorduk yaşamı,
tek başına yeni bebekler misali sokağa bırakılmışlığımız vardı.
Yaşamayı yaşamaya başladık.onurlu ve insan olarak..
Çünkü; çaresiz,umarsız,umutsuzken bile insanlığımızı unutmadık....
ozan'ca
"HÜZÜNLERİN HİÇ BİR ZAMAN SABAHI OLMAZ."
