Yalnızım,
gecenin zembereğinde,
ışıklar söndü çoktan şehrin,
vazgeçilmez duygularla,
yürümek gelir karanlıklara.
Sonra,
bir sıgara,
nefesimde buğulanan bir türkü.
Sonra,
hesap vermeksizin,
çekip gitmek gelir,
gecenin karanlıklarından,
bir daha dönmemek üzere.
Mehmet Ozan
