Ömür dediğin,

Ömür dediğin birkaç duble rakı yada demli çay, biraz tütün...
Sohbetler edilemez,aşklarsa alınıp satılır oldu çarşıda pazarda metalaşarak, 
Geriye ne kaldı ki insanlığa, 
kalanlarsa ya günah,
ya haram,
daha ötesi ise hep hüzündü ve halen hüzün....
ozan'ca

Korkunç ve zahmetli geçen yıllarda

Korkunç ve zahmetli geçen yıllarda hep yalnızdım,yalnız bırakanlarsa içimide-dışımıda yara bere içinde bıraktılar..

Yüreğimde korkunç ihanet izleri ,

Gülmeyen bir yüz,öfkeli bakıştı geriye bıraktıkları

Ve artık yalnızlığımdan başka güvenebilecğim dostum olmadı..

ozan'ca

Ve İnsan..

...Bir insan çok gülüyorsa derindedir yarası ve hala kanamaktadır..
...Bir insan çok ağlıyorsa en çokta sevdiklerinden  yaşadığı ihanetleri ve  acıları unutamıyordur...
Normal insan mı?..

Ölmedi yada Delirmediyse kesinlikle mapustadır..

ozan'ca

Ne yaparsan yap

Ne yaparsan yap,nereye kaçarsan kaç,

kendini yaşarsın,kendine kaçarsın...

ozan'ca

Kusurlarım bavullarımdaydı,bavullarımsa sırtımda,

Ya ben fazlaydım,bulunduğum yeri beğenemedim,
Ya eksiktim yaşadığım yer kabullenmedi,
O nedenle,
Kusurlarım bavullarımdaydı,bavullarımsa sırtımda,

Araf’ta

Bomboş bir tual ve benden bir otoportre yapmam bekleniyor… 
Nasıl anlatsam, nereden başlasam? 
Her şeyin, içinde bulunduğu YER ile tanımlandığını söylemişler büyüklerimiz. Sanırım ben de buradan başlamalıyım. Nerede doğduğumu tam olarak hatırlamıyorum lâkin kendimi bildim bileli Araf’ta yaşıyorum. Uygunsuz hava koşullarından mütevellit, ülkem insanlarının birçoğunun yakalandığı Araf Sendromu’nun etkisi altındayım ben de. 
Sanıldığı gibi iki ülkeye sınırları yoktur topraklarımın.Hayatı ve de evreni; sağımdakiler ve solumdakiler olarak algılamam. Baktığım her yönde farklı ülkeler, farklı yaşantılar görürüm. Küçük yolculuklarım vardır o ülkelere. Bir sağımdakinin kapılarını zorlarım, bir solumdakinin duvarlarına çarparım, kanat takıp uçmayı da denemişimdir köstebek gibi yollar açarak yerin altındaki ülkeleri keşfi de. O ülkelerdeki sevdiklerime özlem mi iter beni o ülkelere; yoksa ülkemdeki zorlu hayat şartları mı hiç bilemedim şimdiye kadar. Her yerde olmayı deneyip olamayan, hep olma yollarında HİÇ bile olamayan bir varlığım ben. Budur beni Araf’ta yaşamaya mahkûm eden. 
Şimdiye kadar anlattıklarım, ülkemin Hiçlik Ülkesi, benim de Hiç olduğumu düşünmeye sevk ettiyse affedin. Hiçbir şey ülkesine dair masallar vardır. (sanıyorum ki; dinleyenler vardır) O ülkede her şeyin hiçbir şey, hiçbir şeyin de her şey olduğu anlatılır. Onlarla karıştırmayın burayı. Hep de yoktur benim ülkemde, Hep'i tanımlı yapan Hiç de. Bir sistem yok burada, kurallar da, neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlatan kitaplar da… 
Anarşist bir yapılanma! Kendi doğrularımızı kendimiz buluruz, kendi rotamızı kendimiz çizeriz. O yüzden çok görmeyin fikriyatımdaki, zikriyatımdaki ve dahi eylemlerimdeki tutarsızlığı. Hayır, hayır! Hayatıma dışarıdan koyulan kurallar olmadığı için kuralsız yaşadığımı da sanmayın. Küçük bir çocuğa sobanın sıcak olduğunu söyleyen bir büyüğü olmasa da; kendini yaktığında öğrenir yaklaşmaması gerektiğini. Ülkem insanları gibi ben de kategorizasyondan nefret ederim. Her şeyin yaşadıkları yer ile tanımlı olduğunu söyledimse de en başta, insan davranışlarını tanımlamak için yeterli olmadığının farkındayım. Her bireyi kendi içinde –içinde bulundukları iklim koşullarını da göz ardı etmeden- , -O, Bu, Şu, Oyum, Buyum, Şuyum, sağdakiler, soldakiler, ötedekiler, beridekiler diye etiketlemeden- tanımlamak gerektiğine inanıyorum. 
Ezcümle: Ben ne Oyum, ne Bu ve ne de Şu… Ben; O, Bu, Şu ve hatta hepsi birden olmayı denemiş, sonra HİÇ olmaya merak sarmış ama o da olamamış bir varlığım. 
Ben; benim. Benden önce hiç kimsenin olmadığı, Benden sonra da kimsenin olmayacağı, kuvvetle muhtemel olmak da istemeyeceği Ben… ŞALAMAR işte...
(alıntı)

Ben güçlüyüm.

Ben güçlüyüm..bu bir artı gibi görülebilir,
Ama aynı zaman da Yorgunum..Bu bir eksi olarak görülebilir..
Güçlüyüm,yaşam önüme hazır bir şey sunmadı,mücadeleyle güçlendim.
Neden mi yorgunum?..Mücadele etmekten dolayı..
ozan'ca

GİBİ GİBİ..

GİBİ GİBİ..


Dedikodu sevmem, ama komşu kızın bakkala gitmesini saptırıp erkekle buluşmasına yormak gibi.
Yalan söylemeye ve söyleyene karşıyım,ama olmamış bir şeyi olmuş gibi anlatmak gibi,
Abartıyı sevmem,ama yaptığım veya yapmak istediklerim ile hoşuma giden/ gitmeyenleri anlatmak gibi,
Maskelenmeyi ve kendisi olmayanı sevmem,ama yüzlerce maskelerim var,duruma göre kullandığım her maskeme göre selfilerim var gibi,
Cahili ve okumayan insandan uzak dururum,ama hiç kitap okumadım,okumayı da sevmem,ama her konuda kendimi yetiştirdim gibi,
Politika sevmem,ilgilenmem de,ama bu benim seçimlerde yanlış tercihte bulunacağım anlamına gelmez Allah korkusu olan,vicdanlı partiye oyumu veririm gibi,
Aşk kadını/erkeğiyim,sevmeye,sevilmeye muhtacım ama seveceğim insandan e-lektrik almalıyım maddi durumu iyi olmalı gibi,
Aileye saygılıyım ve özveriliyim, ama eşim beni her halimle kabul etmeli gibi,
Özgüvenim çoktur,ama insanlara güvenmiyorum gibi,
Empati kültürüm vardır,ama sen beni anlamıyorsun gibi
Gibi,gibi ve gibi gibi
Ve kendi saygınlığı olmayanlar gibi..
ozan'ca

Başka bir devlet benim yaşamak istediğim,

Başka bir devlet benim yaşamak istediğim,

ne çocukları öldüren,

ne kadınları aşağılayan,

bir başka

kendi yurdu insanına zulüm yapmayan,

kurşun sıkmayan,faili meçhul yaşatmayan.

Başka bir devlet benim yaşamak istediğim,

ne kartondan kaleleri olan ulaşılmaz gibi,

ne zırhlı arabalar kendi halkına karşı,

ne yüzlerce korumaları olan yöneticiler.

Başka bir devlet benim yaşamak istediğim,

ne çalışanı ezilen,

ne emeklisi aç,

ne okuyanı ümitsiz

ne yazanı tedirgin,

Başka bir devlet benim yaşamak istediğim,

ne somurtkan insan isterim günaydında

ne yorgun iyi akşamlarda

bir gülücük olmalı yüzüme bakarken

ziyadesiyle umutlu..

Başka bir devlet benim yaşamak istediğim,

devlet yurttaşına saygılı,yurttaş devlet bilincinde,

anayasalar birey için yapılmış olmalı,

kendini korumak içi değil devlet,

Başka bir devlet benim yaşamak istediğim,

Türkiye olmadığı gibi..

ozan'ca

Kabul edelim yada etmeyelim;

Kabul edelim yada etmeyelim; 

bu devlet-bu topraklar çok mazlumun ahını almıştır 

geçmişten bu güne.

O nedenle iki yakası bir araya gelmiyor..


ozan'ca