Artık kalbimin kırıkları yüreğime batıyor attığım bu çığlığı ise kimse duymuyordu. Ya ben anlatamıyordum derdimi ya da etraftakiler sağırdı.
Bu aralar yalnızlığıma sesleniyorum bari sen omzumda yük bırakma yüküm dünyaya yakın diye.
Bu zaman hangi yüreğin kapısını çalsam benim kadar hüzünlü bana beni unutturacak kimse yok etrafımda, yalnızlığıma ihanet edeceğim onu aldatacağım kimse yok kapı arkalarında. Gelen göz yaşını da alıp geliyor yanında, ne gözlerim vazgeçiyor göz yaşından nede gözyaşım vazgeçiyor gözlerimden, gözyaşlarım kelepçede sanki gözlerime...
Alıntı
