GİTMEK...

GİTMELERİ SEVMEZDİM, HALA DA SEVMİYORUM...

ŞİMDİ GİTMEK ZORUNDA KALAN BU, BEN MİYİM?

GALİBA...

BECEREMİYORUM AMA. YARIM YAMALAK VE SAÇMA SAPAN BİR BÖLÜNMÜŞLÜK BENİM BECERBİLDİĞİM KADARI. AMA GÖRDÜĞÜM HİÇBİR GİDİŞ BÖYLE DEĞİLDİ. HEPSİ CEVAPSIZ SORULAR BIRAKTILAR, ARKALARINA BİLE BAKMADILAR ÜSTELİK VE HİÇBİR ŞEY DE SÖYLEMEDİLER; SADECE GİTTİLER. GİTMEK BUYDU!!!

BANA GÖSTERDİKLERİ HEP BUYDU!!!

BENSE ACEMİCE SORULARI NASIL CEVAPLAYACAĞIMI, BU ŞEHRİN VE SAHİP OLDUKLARIMIN NE KADARINI TAŞIYABİLECEĞİMİ DÜŞÜNEREK, "ACABA CEBİME KAÇ YÜREK SIĞDIRABİLİRİM?" ENDİŞEYLE GİTMEYE ÇALIŞIYORUM. ÇALIŞIP ÇABALADIKÇA DAHA BİR KALIYORUM. HİÇBİR ŞEKİLDE TAŞIYABİLDİĞİM KADARI YETMİYOR. TAŞIYABİLECEKLERİMİ DE GÖTÜRMEM YASAK ÜSTELİK. GÜMRÜKTEN GEÇMEYECEK KADAR BULUNDUKLARI YERE AİTLER.

AMA KALAMAM DA...

HER GİDİŞ, SAHİP OLDUĞUNU BIRAKMAK DEMEKSE EĞER, HİÇBİR GİDENE AİT OLMAMIŞIM DEMEK Kİ. HİÇBİRİNİN BANA AİT OLMADIĞINI DÜŞÜNÜRDÜM OYSA. NE KADAR YANILMIŞIM. ŞİMDİ SAHİP OLDUKLARIMI GÖTÜRMEMENİN ÇARESİZLİĞİ İÇİNDE KALINCA DAHA İYİ ANLADIM BUNU. ONLAR BANA DEĞİL, BEN ONLARA AİT DEĞİLDİM. YOKSA İNSAN SORGUSUZ SUALSİZ, HİÇ DÜŞÜNMEDEN, KONUŞMADAN BIRAKIP ÖYLECE GİDEMİYOR KENDİSİNE AİT OLANLARI.

OYSAKİ HEPSİ O KADAR KOLAY GİTTİ Kİ...

AMA YAPAMIYORUM, SAHİP OLDUKLARIMI BIRAKAMIYORUM. BENİ BEN YAPANLAR, BANA BENİ ANLATANLAR, AZ OLUP NADİR BULUNANLAR... DİĞER YANDAYSA HAYALİM, BENİ BEN YAPAN BAŞKA VE KOCAMAN BİR ŞEY...

BANA AİT OLANLAR ARASINDA SIKIŞIP KALMAK...

BENİ BEN YAPANLARA BÖLÜNME ÇABASI...

ARDINDAN GELEN KORKU...

CEVAPSIZ ONLARCA SORU...

HEPSİ BENİM SORUMLULUĞUM, BENİM İÇİM, BENİM DIŞIM, BENİM ÖNCEM, BENİM SONRAM...

SEÇİMLERİM, SEÇMİŞ OLDUKLARIMI KOPARIYOR BENDEN AMA BU BİR ÇELİŞKİ DEĞİL...

BİRBİRİNE ZIT DÜŞENLERİ DEĞİL BİRBİRİNE UZAK KALANLARI SEÇTİM SADECE. GİTMEM BU YÜZDEN...

HAYALLERİNİ SEÇMESİNDEN ÖTÜRÜ, ÖBÜR TARAFI KAYBETME RİSKİ FAZLA BİR YÜK DEĞİL Mİ? BU YÜZDEN ANLAŞILMAM GEREKMEZ Mİ AMA?

ANLAŞILMIYORUM YA DA ANLAMIYORUM. VE BU DURUMA ALIŞAMIYORUM.HAYIR BUNCA KORKUM BİR YERDEN BİR YERE GİTMEKTEN BAŞKA, DAHA DERİN BİR ŞEY...
BİRİLERİNDEN BİR ŞEYLERDEN GİTMEKTEN KORKUYORUM ASIL.SANKİ GİTTİKTEN SONRA KOCAMAN BİR YIKIM OLACAK. HER ŞEY HER YERE DAĞILACAK. GERİ DÖNDÜĞÜMDE BİR ENKAZ KALACAK BANA VE BEN ASLA PARÇALARI TEKRAR BİR ARAYA GETİREMEYECEĞİM. ONLARCA, BELKİ BİNLERCA PARÇAYA BÖLÜNEREK TOPARLAMAYA ÇALIŞACAĞIM ÖNCE, SONRA YORULUP KENDİMDEN VAZGEÇECEĞİM GİBİ GELİYOR. BENİ KENDİ İÇİMDE BEN YAPAN HİÇBİR ŞEY YOK MU? ,

VAR ELBETTE...

AMA PAYLAŞAMADIKTAN SONRA BİR İŞE YARAR MI?

İNSAN YALNIZKEN, TAMAMEN SOYUTLANMIŞKEN, TÜM LIŞMIŞLIKLARINI KAYBETMİŞKEN NE KADAR KENDİSİNİN FARKINDA KALABİLİR? BİR SÜRE BELKİ...

PEKİ SONRA?

İNSAN KENDİ KENDİNE YABANCILAŞIR. "BU BEN MİYİM?" DİYE SORMAYA BAŞLAR, ÇÜNKÜ KENDİ AKSİNİ GÖREBİLDİĞİ HİÇKİMSE, HİÇBİR ŞEY YOKTUR ARTIK. ETKİLERİ TEPKİ DOĞURMAZ, TEPKİLERİ BİR ETKİDEN ÖTÜRÜ OLMAZ.

KISIR DÖNGÜLER, KISIR BİR DÖNGÜ İÇERİSİNDE SONSUZ BİR ZAMANA HAPSOLUR VE KAYBETTİKLERİNİ DE UNUTTURUR.

EĞER BÖYLE OLURSA BENİ BEN YAPAN NE KALIR Kİ? BENİ BEN YAPANLAR SAYESİNDE KAZANDIKLARIM, KAYBETTİKLERİM, YAŞADIKLARIM, YAŞAMADIKLARIM OLMAZSA KENDİMİ BİR AYNAYA BAKARAK HATIRLAMAKTAN ÖTE NEYİM OLUR?BU BENİ NE KADAR KURTARIR?

NE KADAR KORKUNÇ SORULAR BUNLAR. İNSANI KENDİNDEN, HAYALLERİNDEN SOĞUTABİLECEK KADAR KORKUNÇ...

DURMALI...

BİR DERİN NEFES...

HALA ELİMDE...

BİRÇOK ŞEYE BİRDEN YETİŞEMESEM DE, BENİ ALIP PARÇA PARÇA BÖLEMESEM DE HALA ELİMDE...

RİSK ALMAK YA BİR YERDE BU, O YÜZDEN KORKUSU SARDI BİRAZ DA...

ÇÜNKÜ BİLİYORUM GERÇEK OLAN BİTMİYOR. HER NE OLURSA OLSUN İNSANIN KENDİSİNDE KALIYOR. SONU GELMİYOR. HİÇBİR GERÇEK BİR YALANLA TAKAS EDİYOR KENDİNİ, DÜŞ KIRIKLIĞI YAŞATMIYOR, SEN SEN KALDIĞIN SÜRECE DEĞİŞMİYOR.

GERÇEK OLDUĞUNU DÜŞÜNDÜKLERİM, DÜŞÜNMEKTEN ÖTE ÖYLE OLDUĞUNA İNANDIKLARIM BİR BİR SORGULANACAK ŞİMDİ. BİR GİDİŞ ANINDA BAŞLAYACAK MAHKEMELERİ VE BİR GELİŞ ANINDA BİTECEK. DEĞİŞENLERLE DEĞİŞMEYENLERLE TARTILACAK, AĞIR BASAN TARAFA GÖRE DE ANLAŞILACAK GERÇEKLİĞİ. GERÇEK SANIP DA YALAN OLANLAR ELECEK VE BU BENİ YENİ BİR DEĞİŞİME SOKACAK. ÇÜNKÜ BOŞLUKLAR AÇILACAK, YERİ DOLDURULMASI GEREKEN...

NE ZORDUR DEĞİL Mİ İNSANIN HAYALLERİNİ KURUTMAMA ÇABASI VE ONLARI HEP AYAKTA TUTMAYA ÇALIŞMASI? AMA DAHA ZORU ONLARA SAHİP OLMAKMIŞ, BUNU ANLADIM. SAHİP OLMAYI BECEREBİLMEK.

OLANLARLA OLMASINI İSTEDİKLERİ ARASINDA SIKIŞMIŞ BİR HAYATI İSTEMEMEK CİDDİ BİR SORUMLULUK OLUVERDİ ŞİMDİ. HEP OLMASI GEREKEN OLDUĞUNA İNANIRKEN GETİRİLERİNİ GÖZDEN KAÇIRMIŞIM.

YİNE DE OLMASINI İSTEDİĞİM BİR HAYATI YAŞAMAYI SEÇTİM. İÇİNDE GERÇEK OLANLARIN ASLA KAYBOLMAYACAĞI BİR HAYATTI BU. O HALDE GERÇEKTEN BANA AİT OLANLAR BİR ŞEKİLDE HEP KALACAKTIR, OLMAYANLARSA YOK OLUP GİDECEKLER. VE BEN SADECE YÜKLERİMDEN KURTULMUŞ OLACAĞIM.

YÜZLEŞMEK ÇOĞU ZAMAN KORKUTUCU OLSA DA HER ZAMAN EN BERRAK HALİYLE BIRAKIYOR BİZİ BİZE...

BU BİR GİDİŞTEN ÖTE, BİR YÜZLEŞME AYNI ZAMANDA...

GİDİYORUM O ZAMAN...