“Yalnızlık bir yağmura benzer...”
Yağmurdan önce biz, bütün çılgınlıkları bir bir bölüştük. Bir bir türküleri, telaşlı koşuşları; silahları, tabuları, ayrılıkları; çoğaltıp yalnızlığı-mızı feodal tekkelerde, ellerimizin üzerinde bir el bile yokken bölüştük vuruşları.Sonrası geceydi ve yalnızdık çoğalttık susuşları...
Yağmura yakalandığımız geceye çarptık; geceye hiçbir şey olmadı.
Ama biz paramparçaydık ve hayat gaspetti o vakur duruşları...
Yağmurdan önce biz, bütün çılgınlıkları bir bir bölüştük. Bir bir türküleri, telaşlı koşuşları; silahları, tabuları, ayrılıkları; çoğaltıp yalnızlığı-mızı feodal tekkelerde, ellerimizin üzerinde bir el bile yokken bölüştük vuruşları.Sonrası geceydi ve yalnızdık çoğalttık susuşları...
Yağmura yakalandığımız geceye çarptık; geceye hiçbir şey olmadı.
Ama biz paramparçaydık ve hayat gaspetti o vakur duruşları...
Yalnızlığı sevişirken eksiltiyor, eskitiyor
ve eskiyoruz...
Seviştiğim gece emzirdiğim gecedir.
Özümü katarım ona.
Geceyi kanatırım, gece beni kanatır.
Geceyi kanatırız, gece bizi kanatır.
Geceler insanlığımız,
insanlığımız yalnızlıktır...
yılmaz odabaşı
Seviştiğim gece emzirdiğim gecedir.
Özümü katarım ona.
Geceyi kanatırım, gece beni kanatır.
Geceyi kanatırız, gece bizi kanatır.
Geceler insanlığımız,
insanlığımız yalnızlıktır...
yılmaz odabaşı